تقدیم به آنان که خوب می اندیشند امابد مینویسند

برفراز قله ای رفیع وپوشیده ازبرف خواهم ایستادوغریوخودرا سوی ستارگان منتظرشب دررقص پرهیجان بخاردهان،زیرنورماه خواهم فرستادوبه افتخارمردانی سوار برامواج سرود انسانها راخواهم خواند.خواهم خواند چون قصه تلخ سالهای دردمن،افسانه ایستاندن برامواج بی امان سرنوشت بود.