هیچ این روزها هیچ

این روزها سردرگمم همچون کلافی که بهم گره خورده باشد نمیدانم ازبرای کدامین اشتباه اینچنین درهم میپیچم
گرهی کورافتاده درسرنوشتی که بدست خود نوشتم .
بیش به کودکیم می اندیشم وبه او که شروعی دوباره خواهدداشت درراستای به تر زیستن 

منتظرش هستم تا این گره کوررابا تدبیرواحساس وتجربه بازکند نه بادندان بل بادستانی لبریزازعطوفت

تامران