اندک سوادی که دارم

اندک سوادی که دارم

دردهایی که اززندگی میکشیم گاهی هم لذت!
اندک سوادی که دارم

اندک سوادی که دارم

دردهایی که اززندگی میکشیم گاهی هم لذت!

ملاقات

ز آنسوی آبگینه حایل/      درفرصت مجال میعا د                            گفت:فرزندم    /  گردوئی که دراین باغ کاشته اید                                       باغی که زردی رویش /  وباغبان قیچی بدستش  /   که گوئی مدام است   /        ازحاصلش شود که نصیبی برید؟   /  امیدسبزی اش هنوزهست؟                     /  گفتم:پدرم/        تیمارجدی این نازنین نهال /برچیدن ثمری مستدام را/نزدیک میکند  تامران تهران 1376

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.